Η περίοδος που διανύουμε είναι πλούσια σε εξελίξεις στην Ελλάδα. Οι εξελίξεις αυτές επηρεάζουν την καθημερινότητα όλων μας και αυτό δεν είναι ακόμα μία απλουστευμένη διαπίστωση αλλά μία κυρίαρχη αντίληψη. Η εικόνα μιας σταθερής και συνάμα αξιοπρεπούς ζωής, δίνει την θέση της σ'εκείνη της ανασφάλειας και της αγωνίας για την επόμενη μέρα. Η συνθήκη αυτή δεν είναι αποτέλεσμα της “σπάταλης ζωής” που έκανε μέχρι σήμερα ο ελληνικός λαός, όπως παρουσιάζεται από τα Μ.Μ.Ε. και την κυβέρνηση, αλλά αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολούθησαν οι τελευταίες κυβερνήσεις στην Ελλάδα, υποθηκεύοντας μια ώρα νωρίτερα το μέλλον του ελληνικού λαου.
Η οικονομική κρίση επομένως ή με άλλα λόγια η κρίση χρέους προκύπτει από μία σειρά αιτίες όπως οι υπέρογκες εξοπλιστικές δαπάνες, η απλόχερη βοήθεια των 25 δις προς τις τράπεζες, ο μύθος των ολυμπιακών αγώνων και όχι μόνο! Το χρυσό χάπι... σ'αυτήν την εποχή δόθηκε με την κατοχή της Ελλάδας απο το ΔΝΤ, κατοχή άν σκεφτεί κανείς την μειωμένη εθνική κυριαρχία που επιβάλεται ως αναγκαίο μέτρο για την σωτηρία των τραπεζών και του κεφαλαίου.Η κυβέρνηση έτσι στοχοποιώντας ως υπαίτιους του κακού νεολαία-εργαζόμενους-συνταξιούχους γυρνά το ρολόι της ιστορίας δεκαετίες πίσω αναιρώντας δικαιώματα και κατακτήσεις για μια αξιοπρεπή ζωή σαρώνοντας έτσι μισθούς, συντάξεις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, δημιουργώντας μία τρομακτική πραγματικότητα.
Από αυτή την επίθεση δεν απουσιάζει η νεολαία. Την στιγμή που η ανεργία χτυπάει κόκκινο ιδίως στις ηλικίες 18-25 (33.6 %) η υπουργός παιδείας βάζει στο στόχαστρο από την μία το αγαθό της δωρεάν εκπαίδευσης, από την άλλη ετοιμάζει προς ψήφιση έναν νόμο για τα ελληνικά πανεπιστήμια που θα αλλάξει πλήρως την φυσιογνωμία τους. Ο νόμος αυτός έρχεται κατά τα λεγόμενά της να θεραπεύσει τις ανίατες ασθένειες του δημόσιου πανεπιστημίου, δηλαδή ποια; το να έχουμε επαγγελματικά δικαιώματα ως πτυχιούχοι, το να έχουμε δωρεάν παροχές σίτισης-στέγασης-μεταφορές, αλλά και να υπάρχει δημοκρατία στο εσωτερικό των σχολών και όχι χούντα. Βαφτίζοντας ως θύλακα της παρανομίας και του παραγοντισμού το θεσμό της αυτοδιοίκησης προτρέπει τα ελληνικά πανεπιστήμια να λειτουργήσουν όπως οι ανώνυμες εταιρίες με manager και πρυτάνεις-πιόνια των εκάστοτε κυβερνήσεων.
Μπορούμε να πούμε οτι ο νέος νόμος θέτει τα εξής :
- Θεσπίζει τα συμβούλια διοίκησης τα οποία αντικαθιστούν τις συγκλήτους. Στα οποία θα μετέχουν μέσα και manager εντείνοντας έτσι την λειτουργία του πανεπιστημίου με ανταποδωτικά κριτήρια με την εμπέδωση ταυτόχρονα ενός μοντέλου αγοραίας κουλτούρας.
- Εισάγει την κάρτα-κουπόνι φοιτητή. Επί της ουσίας πρόκειται για τον ορισμό της έννοιας του προυπολογισμού ανα φοιτητή/τρια δηλαδή της μετακύλησης ενός κομματιού -σε πρώτη φάση- της δωρεάν παροχής φοιτητικών παροχών στις πλάτες των ίδιων.
- Κατάργηση πτυχίων, αντικατάστασή τους από τον ατομικό φάκελο προσόντων. Η ενιαία επαγγελματική προοπτική που είχαν όλοι οι απόφοιτοι ενός τμήματος δίνει την θέση της στον κατακερματισμό των πτυχιούχων, η εύρεση δουλειάς έτσι θα εξαρτάται από το πόσο μεγάλος σε πιστωτικές μονάδες θα είναι ο φάκελος αυτός...
- Εντατικοποιημένοι ρυθμοί σπουδών. Αυτό πρακτικά σημαίνει περισσότερες εργασίες, περισσότερες παρακολουθήσεις ανα μάθημα αν συνυπολογίσει κανείς την σκέψη για μείωση εξεταστικών περιόδων μπορεί κάποιος/α να βγάλει το συμπέρασμα οτι το πανεπιστήμιο θα αποτελεί όλη την χρονιά ένα εξεταστικό κέντρο.
Αν όλα αυτά συντελούν στην αλλαγή ή με τα λόγια της υπουργού “στην καλυτέρευση των πανεπιστημίων” έρχονται να την διαψέυσουν οι αποφάσεις τμημάτων, φοιτητικών συλλόγων και η συντριπτική διαφωνία της εκπαιδευτικής κοινότητητας συνολικά. Αν πάλι υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι επιφυλλάσονται στο να πάρουν θέση υπάρχει το παράδειγμα της Αγγλίας. Το πρότυπο λειτουργίας των πανεπιστημίων εκεί αποτελεί μια αντιγραφή αυτού που προτείνει το υπουργείο, δηλαδή η μειωμένη κρατική χρηματοδότηση, η παρουσία manager είναι κάτι το οποίο έχει εφαρμοστεί εδώ και δεκαετίες στην Αγγλία. Η σπίθα που άναψε την φωτιά στον κάμπο ήταν ο διπλασιασμός των διδάκτρων από τα 3000 στα 9000 ευρώ και που είχε ως επακόλουθο την έκρηξη των Άγγλων φοιτητών. Παρόμοια παραδείγματα μπορούν να δοθούν από την Ιταλία την Γαλλία και τώρα πρόσφατα την Ολλανδία. Αν έτσι σκεφτούμε ότι η χρηματοδότηση των Ελληνικών πανεπιστημίων βρίσκεται καθηλωμένη στο 3% του προυπολογισμού η εικόνα της Αγγλίας είναι εικόνα από το μέλλον..
Είναι όμως ένα μέλλον δυσοίωνο, αυτό που ουσιαστικά εντείνει τους ταξικούς φραγμούς, που τσακίζει κάθε επαγγελματική προοπτική. Είναι ένα μέλλον το οποίο θα πρέπει να αποτρέψουμε με αγώνα. Ο αγώνας αυτός θα είναι αγώνας διαρκείας, θα είναι αγώνας της αξιοπρέπειας και με συνελέυσεις-καταλήψεις-διαδηλώσεις θα είναι νικηφόρος.
Καλούμε ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα σε συστράτευση απέναντι στο νεο νόμο πλαίσιο που ετοιμάζει το υπουργείο.
Ενάντια σε κάθε προσπάθεια συρρίκνωσης του αριθμού των συμβασιούχων καθηγητών του πανεπιστημίου που θα τινάξει στον αέρα την ομαλή λειτουργία του εαρινού εξαμήνου.
Καλούμε τους φοιτητικούς συλλόγους να πάρουν αποφάσεις για κλείσιμο των σχολών σε περίπτωση αιφνιδιαστικού ψηφίσματος του νόμου κατά τη διάρκεια της εξεταστικής.
ΣΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ ΝΙΚΗΤΕΣ
Α.ΣΥΛΛΟ-ΕΑΑΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου